SONRA BİR AN

İnsanlar konuşuyordu, eğleniyordu kimileri hepsinin aklında başka sorular. Barın en köşesinde en eğreti durandı. Barda durum tespiti yapan şarkıları geçirdi aklından. Hepsini ne çok sevdiğini hatırladı. Barda yalnız oturunca ilham mı geliyormuş dedi tespitin dibine vurunca. Canını sıkan neyse unutmak için iç sesi gevezelik yaptı belki de. Çok övüp göklere çıkardığı yalnızlık anlayışı elinde patlamıştı. Gene de savundu bir süre içinden. Yalnızken durup düşünmeye daha çok vakit oluyor dedi sadece. Sonra bir daha yalnızlık hakkında atıp tutmaması gerektiğine kanaat getirip kapattı konuyu. Korktuğu her şeye efelik yapıp geri püskürteceğini sanan aklına şaştı. Tüm büyük sorunlara siktiri çekip bir avuç suda boğulmasına şaştı. Küçük Prens'in koruyup kolladığı çiçeği geldi aklına hayal meyal ne diyordu; 'Gülünü bunca önemli kılan, uğruna harcadığın zamandır.' Harcanan ne varsa yazık olmuştu. Sonra bir an hatırladı vazgeçmek olmazdı.