PUS

Dostlar tek tek sırt çevirmekte, yaş uzamakta ve adımlar kısalmakta idi. Hissettikçe yaşlanıyorduk sanki. O kalbi attıramadık mesela, o şehre gidemedik, sokaklarda dans edemedik, rakımızı keyifle içemedik. Zaman tüm bunları çarpıp, bölüp ve dahi toplayıp canımızdan çıkardı. Uzun ince yollarda yürümeyi beceremedik. Yolun uzunluğunu bildik, ruhumuz inceldi ama o adımı atamadık işte. Yerimizde saydık, içimiz soğumadı söylendik. Tükendik mi, tükenmeye mi yüz tuttuk?
Bilenimiz çıkmadı.